Reacties van lezers (deel 2).

De sabbat.

Mijn antwoord:
Als antwoord op je vraag kan ik zeggen dat ik al die jaren de zondag als de “dag der samenkomst” heb gekend maar aangezien de bijbel geen enkele aanwijzing geeft over welke dag van de week daarvoor gebruikt moet worden had dat ook net zo goed b.v. de woensdag kunnen zijn. Om praktische redenen is dat in onze cultuur echter sinds jaar en dag voor een groot deel van bevolking de zondag geweest. Het sabbatgebod en de tien geboden zijn zaken die we in het Nieuwe Testament niet terugvinden als deel van het evangelie van Jezus Christus.
We lezen wel meerdere keren dat Jezus door de geestelijke leiders van het volk werd aangevallen als Hij zieken genas op de sabbat. Waarop Jezus o.a. antwoordde in Lucas 6:9: “Ik leg u de vraag voor, of het geoorloofd is op de sabbat goed te doen of kwaad te doen, een leven te redden of verloren te doen gaan”. En in Marcus 2:27: “De sabbat is gemaakt om de mens, en niet de mens om de sabbat”. En daarmee liet Jezus blijken dat het evangelie meer inhoudt dan het in ere houden van een speciale dag van de week en het houden van de wet (de tien geboden). Aan dit onderwerp heb ik trouwens op mijn website, mocht je dat nog niet gelezen hebben, al uitgebreid aandacht besteed op de pagina “De afgewezen Messias”.

Het gaat mij er tenslotte om dat ik geen heilige huisjes aan het bouwen ben op al die gammele fundamenten die door de eeuwen heen zijn gelegd door mensen die om de één of andere reden de werkelijke boodschap van Jezus' evangelie niet door hun strot konden krijgen en er daarom maar iets van hebben gemaakt dat beter in de smaak viel. En daarom interesseert mij alleen wat ik in de bijbel zelf lees.

Nogmaals de sabbat.

Mijn antwoord:
Er is inderdaad veel te lezen op mijn site en daarom verbaast het me nogal eens dat men regelmatig vragen stelt zonder eerst gelezen te hebben wat ik daar al heb geschreven. Als je dus wilt weten bij wie ik hoor dan lijkt het me niet onverstandig om het een en ander te bestuderen en dan kun je op grond daarvan voor jezelf bepalen wat mijn achtergrond is en wat mijn motieven zijn. Wat het houden van de sabbat betreft, is het nu volgende mijn overtuiging:

Op mijn website heb ik zijdelings aandacht besteed aan het wel of niet houden van de Joodse wet. Misschien heb je dat ondertussen al gelezen en zo niet dan is het hier te vinden. Wat daar staat komt in grote lijnen neer op wat Paulus schreef in 1 Tim. 1:8 en 9: “wel wetend, dat de wet niet gesteld is voor de rechtvaardige, maar voor de wettelozen en tuchtelozen, voor goddelozen en zondaars”. Als Jezus zegt dat Hij gekomen is om de wet te vervullen betekent dit dat Hij gekomen is om de opdracht te vervullen die Hij van de Vader heeft ontvangen namelijk om door Zijn lijden en sterven de Middelaar tussen de Vader en ons mensen te kunnen worden. God is liefde en juist doordat Jezus Zijn vrijwillig offer bracht is daardoor Gods liefde bewezen zoals we lezen in Romeinen 5:8: “God echter bewijst zijn liefde jegens ons, doordat Christus, toen wij nog zondaren waren, voor ons gestorven is”. En Jezus voldeed aan die liefde.
Als mensen, zoals destijds het volk Israël, uit zichzelf niet in staat zijn om te voldoen aan wat Gods liefde hen gebied te doen moeten zij door een van buitenaf opgelegde wet in toom worden gehouden. Dat is wat Paulus dus schreef, namelijk dat de wet is bedoeld voor de wettelozen en tuchtelozen, voor goddelozen en zondaars.

In Galaten 3:11 schrijft Paulus: “En dat door de wet niemand voor God gerechtvaardigd wordt, is duidelijk; immers, de rechtvaardige zal uit geloof leven”. Van de rechtvaardige wordt sinds Jezus' dood en opstanding verwacht dat hij uit geloof leeft en zijn gerechtigheid niet verwacht van het zich houden aan een tijdelijke (nood)wet die werd gegeven aan een zondig volk dat zich al snel weer vol overgave wijdde aan het vereren van hun gouden kalf toen Mozes wat langer op de berg bleef dan hen lief was. Ook in Gal. 3:21,22 geeft Paulus een antwoord op het vraagstuk van de wet: “Is de wet dan in strijd met de beloften Gods? Volstrekt niet! Want indien er een wet gegeven was, die levend kon maken, dan zou inderdaad uit een wet de gerechtigheid voortgekomen zijn.
Neen, de Schrift heeft alles besloten onder de zonde, opdat (uitsluitend!) ten gevolge van het geloof in Jezus Christus de belofte het deel zou worden van hen, die geloven”.
Jezus gaf aan Zijn discipelen een nieuw gebod in Johannes 13:34: “Een nieuw gebod geef Ik u, dat gij elkander liefhebt; gelijk Ik u liefgehad heb, dat gij ook elkander liefhebt”.
Dit nieuwe gebod van Jezus is in de plaats gekomen van de oude wet van het oude verbond. In Hebreeën 8:13 wordt dit zo onder woorden gebracht: “Als Hij spreekt van een nieuw [verbond], heeft Hij daarmede het eerste voor verouderd verklaard. En wat veroudert en verjaart, is niet ver van verdwijning”.
Wie aan het gebod van Jezus gehoor geeft heeft daarmee, net als Jezus, de wet vervuld en daarover schrijft Paulus in Romeinen 13:8: “Zijt niemand iets schuldig dan elkander lief te hebben; want wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld”. En in Gal. 5:22,23 lezen we: “Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Tegen zodanige mensen is de wet niet”.

De (nood)wet van het oude verbond heeft geen uitkomst kunnen bieden en daarom schrijft de Hebreeënschrijver in Hebreeën 4:8-10: “Want indien Jozua hen in de rust gebracht had, zou Hij niet meer over een andere, latere dag gesproken hebben. Er blijft dus een sabbatsrust voor het volk van God. Want wie tot zijn rust is ingegaan, is ook zelf tot rust gekomen van zijn werken, evenals God van de zijne”.
Jozua heeft het volk dus niet in de rust van het Koninkrijk Gods kunnen brengen, daarvoor was een nieuw verbond noodzakelijk en dat nieuwe verbond kwam met Jezus Christus. Door Zijn gehoorzaamheid tot de dood voldeed Hij aan de wil van de Vader en vervulde Hij daarmee de wet en liet Hij zien dat de liefde van God die van binnenuit ons leven bestuurt vanzelf beantwoordt aan de wil van God en dat is iets wat de (van buitenaf) opgelegde noodwet van de Sinaï nooit heeft kunnen waarmaken.

We kunnen, alles samenvattend, niet zeggen dat het Oude en het Nieuwe Testament haaks op elkaar staan want het Oude Testament vertegenwoordigt de tijd voordat het Koninkrijk Gods door Jezus weer op aarde werd gevestigd en het Nieuwe Testament is het gevolg van dat Koninkrijk Gods maar zowel het Oude als ook het Nieuwe Testament zijn door dezelfde God geïnspireerd.

Er is tenslotte door Jezus aan Zijn discipelen geen opdracht gegeven tot het houden van een speciale rustdag iedere week. Daarvoor in de plaats is de eeuwige sabbatsrust van het nieuwe verbond gekomen. Wat natuurlijk niet wegneemt dat een wekelijkse samenkomst op een bepaalde dag van de week wel wenselijk blijft maar op welke dag van de week dat zou moeten plaatsvinden, daarover is in het evangelie geen enkele aanwijzing gegeven. Wat betreft je opmerking dat “Rome” en het Protestantisme tot het grote Babylon behoren: daar kan ik helemaal achter staan, maar het is desondanks niet zo dat als wij de zondag gebruiken voor de wekelijkse samenkomst wij daardoor tot dat grote Babylon behoren.

Ik hoop met het voorgaande mijn overtuiging voldoende toegelicht te hebben en voor de rest is er op mijn site ook nog genoeg te lezen. Dus hier laat ik het dan maar bij.

De God van het Oude Testament.

Mijn antwoord: (een deel hiervan is ook in een hierboven staand antwoord gebruikt.)
Je hebt me daar wel een paar stevige vragen gesteld zeg. Maar ik begrijp uit je woorden wel dat je er serieus mee bezig bent. Dat herken ik maar al te goed want met dit soort vragen heb ik zelf ook geworsteld. Als we het Nieuwe Testament lezen met daarin het evangelie dat Jezus bracht lijkt het allemaal inderdaad erg tegenstrijdig vergeleken met wat we in het Oude Testament lezen over al het bloedvergieten. Ik heb uit je woorden niet op kunnen maken of je met dat bloedvergieten al de offers bedoelt die door het volk Israël gebracht werden of al die oorlogen die door het volk Israël werden gevoerd om het land Kanaän in bezit te kunnen nemen. Ook de straffen die er volgden op bepaalde overtredingen waren niet mis, zoals bijvoorbeeld het stenigen. Maar alles bij elkaar genomen is dat toch wel heel wat anders dan wat Jezus leerde aan Zijn discipelen.

Het grote verschil tussen het evangelie dat Jezus in het Nieuwe Testament bracht en al datgene wat we in het Oude Testament lezen is dat door Jezus' lijden, sterven en opstanding het Koninkrijk Gods weer op deze wereld werd gevestigd en dat was dus in de tijd van het Oude Testament nog niet het geval. Daarover heb ik nogal uitgebreid geschreven in “De werkelijke reden van Jezus' kruisdood”. Sinds de zondeval was satan de overste van deze wereld geworden en daarom moest Jahweh de onrechtmatig verkregen rechten van satan, als overste van deze wereld, erkennen. Om sinds Jezus' overwinning op Golgotha het Koninkrijk Gods verder uit te kunnen breiden en om uiteindelijk het koninkrijk van satan voorgoed uit deze schepping te kunnen verdrijven is er een (geestelijke) strijd gaande tussen deze twee koninkrijken.
Daarom schrijft Paulus ook in Efeze 6:12: “Want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten”. De discipelen van Jezus en al hun navolgers kregen en krijgen door de doop in de Heilige Geest de kracht en de macht om die strijd aan te kunnen en dát is een deel van het evangelie van Jezus wat eeuwenlang door de “christenheid” is verwaarloosd.

In de tijd van het Oude Testament was dit nog allemaal toekomst en daarom waren er in die tijd geen andere middelen dan alleen de strijd tegen “bloed en vlees”. Ook al de offers die er werden gebracht waren een tijdelijke noodoplossing om het volk er voortdurend bij te bepalen dat ze door hun zonden bij Jahweh in de schuld stonden. Die schuld kon door het offeren van dieren uiteraard niet weggenomen worden zoals we lezen in Hebreeën 10:4: “want het is onmogelijk, dat het bloed van stieren of bokken zonden zou wegnemen”. Als je jezelf dus afvraagt waarom er in die tijd niets beters te bedenken viel dan al dat bloedvergieten dan is het antwoord dat er gewoonweg niets beters beschikbaar was. God moest zich in het Oude Testament noodgedwongen schikken in het feit dat deze wereld onder de vloek van de zonde was gekomen en dat daardoor de middelen om een heel (rebellerend) volk in het rechte spoor te houden beperkt waren tot de natuurlijke middelen van (strenge) straffen en oorlogvoeren tegen de heidense volken die (met al hun afgoden) verdreven moesten worden om te voorkomen dat het volk Israël er door beïnvloed zou worden.
Het is beslist niet zo dat Jahweh een hardvochtig god was en is zoals we dit bijvoorbeeld kunnen lezen in Jeremia 14:17: “Spreek dus dit woord tot hen: Mijn ogen moeten van tranen vloeien nacht en dag zonder tot rust te komen, want met een grote breuk is de jonkvrouw, de dochter mijns volks, gebroken, met een zeer zware slag”. Hieruit blijkt dat Jahweh Zich het lot aantrok van het volk Israël dat zich weer eens, voor de zoveelste keer, van Hem had afgekeerd door al hun afgoderij.
Om dit ongehoorzame volk op het rechte spoor te houden en om het aan te sporen tot barmhartigheid tegenover o.a. de vreemdelingen die met hen opgetrokken waren, ontving zij via Mozes de wet. Keer op keer werd hen zelfs duidelijk gemaakt dat het houden van die wet voor het volk alleen maar zegen tot gevolg zou hebben.

Op mijn website heb ik trouwens ook zijdelings aandacht besteed aan de Joodse wet. Waarschijnlijk heb je dat al gelezen en zo niet dan is het hier te vinden. Wat ik daar heb geschreven komt in grote lijnen neer op wat Paulus schreef in 1 Tim. 1:8 en 9: “wel wetend, dat de wet niet gesteld is voor de rechtvaardige, maar voor de wettelozen en tuchtelozen, voor goddelozen en zondaars”.
Het is zeker niet zo dat Jezus de tien geboden heeft verworpen. Hij zei zelf hierover in Matthéüs 5:17: “Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen”.
Als Jezus zegt dat Hij gekomen is om de wet te vervullen betekent dit dat Hij gekomen is om de opdracht te vervullen die Hij van de Vader heeft ontvangen namelijk om door Zijn lijden en sterven de Middelaar tussen de Vader en ons mensen te kunnen worden. God is liefde en juist doordat Jezus Zijn vrijwillig offer bracht is daardoor Gods liefde bewezen zoals we lezen in Romeinen 5:8: “God echter bewijst zijn liefde jegens ons, doordat Christus, toen wij nog zondaren waren, voor ons gestorven is”.
Als mensen, zoals destijds het volk Israël, uit zichzelf niet in staat zijn om te voldoen aan wat Gods liefde hen gebied te doen moeten zij door een van buitenaf opgelegde wet in toom worden gehouden. Dat is wat Paulus dus schreef, namelijk dat de wet is bedoeld voor de wettelozen en tuchtelozen, voor goddelozen en zondaars.

In Galaten 3:11 schrijft Paulus: “En dat door de wet niemand voor God gerechtvaardigd wordt, is duidelijk; immers, de rechtvaardige zal uit geloof leven”. Van de rechtvaardige wordt sinds Jezus' dood en opstanding verwacht dat hij uit geloof leeft en zijn gerechtigheid niet verwacht van het zich houden aan een tijdelijke (nood)wet die werd gegeven aan een zondig volk dat zich al snel weer vol overgave wijdde aan het vereren van hun gouden kalf toen Mozes wat langer op de berg bleef dan hen lief was. Ook in Gal. 3:21,22 geeft Paulus een antwoord op het vraagstuk van de wet: “Is de wet dan in strijd met de beloften Gods? Volstrekt niet! Want indien er een wet gegeven was, die levend kon maken, dan zou inderdaad uit een wet de gerechtigheid voortgekomen zijn. Neen, de Schrift heeft alles besloten onder de zonde, opdat (uitsluitend!) ten gevolge van het geloof in Jezus Christus de belofte het deel zou worden van hen, die geloven”.
Jezus gaf aan Zijn discipelen een nieuw gebod in Joh. 13:34: “Een nieuw gebod geef Ik u, dat gij elkander liefhebt; gelijk Ik u liefgehad heb, dat gij ook elkander liefhebt”.
Dit nieuwe gebod van Jezus is in de plaats gekomen van de oude wet van het oude verbond. In Hebr. 8:13 wordt dit zo onder woorden gebracht: “Als Hij spreekt van een nieuw [verbond], heeft Hij daarmede het eerste voor verouderd verklaard. En wat veroudert en verjaart, is niet ver van verdwijning”.
Wie aan het gebod van Jezus gehoor geeft heeft daarmee, net als Jezus, de wet vervuld en daarover schrijft Paulus in Rom. 13:8: “Zijt niemand iets schuldig dan elkander lief te hebben; want wie de ander liefheeft, heeft de wet vervuld”. En in Gal. 5:22,23 lezen we: “Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing. Tegen zodanige mensen is de wet niet”.

De (nood)wet van het oude verbond heeft geen uitkomst kunnen bieden en daarom schrijft de Hebreeënschrijver in Hebr. 4:8-10: “Want indien Jozua hen in de rust gebracht had, zou Hij niet meer over een andere, latere dag gesproken hebben. Er blijft dus een sabbatsrust voor het volk van God. Want wie tot zijn rust is ingegaan, is ook zelf tot rust gekomen van zijn werken, evenals God van de zijne”. Jozua heeft het volk dus niet in de rust van het Koninkrijk Gods kunnen brengen, daarvoor was een nieuw verbond noodzakelijk en dat nieuwe verbond kwam met Jezus Christus. Door Zijn gehoorzaamheid tot de dood voldeed Hij aan de wil van de Vader en vervulde Hij daarmee de wet en liet Hij zien dat de liefde van God die van binnenuit ons leven bestuurt vanzelf beantwoordt aan de wil van God en dat is iets wat de (van buitenaf) opgelegde wet van de Sinaï nooit heeft kunnen waarmaken.

We kunnen, alles samenvattend, niet zeggen dat het Oude en het Nieuwe Testament haaks op elkaar staan want het Oude Testament vertegenwoordigt de tijd voordat het Koninkrijk Gods door Jezus weer op aarde werd gevestigd en het Nieuwe Testament is het gevolg van dat Koninkrijk Gods maar zowel het Oude als ook het Nieuwe Testament zijn door dezelfde God geïnspireerd. Toen dat Koninkrijk Gods nog niet was gevestigd waren de beschikbare middelen om het volk Israël te leiden en te corrigeren dus nog beperkt tot natuurlijke middelen (straffen en bloedvergieten).

Dat er sinds Jezus' hemelvaart zoveel verdeeldheid is ontstaan over de uitleg van het een en ander laat zien dat de christenheid voor een groot deel bestaat uit mensen die zich in allerlei bochten kronkelen om maar vooral niet te hoeven voldoen aan wat het evangelie van Jezus ons leert. Ik heb hier een aantal spreuken bij elkaar gezet en één ervan gaat als volgt:
“Verwarring, onzekerheid, misverstanden en onenigheid ontstaan niet doordat men niet in de bijbel kan vinden wat men er in zoekt, maar doordat men niet wil aanvaarden wat er wel in te vinden is”.

Wel, het is alles bij elkaar een heel verhaal geworden. Ik hoop dat je er wat meer duidelijkheid door hebt gekregen.

Wat een onzin.

Mijn antwoord:
Je laat duidelijk blijken dat je sowieso geen interesse hebt in het Christendom, de bijbel, Jezus Christus en in Zijn evangelie. In dat geval heb je dus echt de verkeerde website zitten bekijken. Voor alle duidelijkheid: ik ben vóór christenen die het evangelie van Jezus serieus nemen maar ik ben beslist tegen al die naamchristenen die er hun eigen evangelie/religie op na houden. Er is in het Christendom namelijk ontstellend veel kaf onder het koren en daar heb ik op mijn site bepaald geen geheim van gemaakt. Dit schijnchristendom wordt daarom in de bijbel het grote Babylon genoemd, de grote hoer, dat lijnrecht tegenover de discipelen van Jezus staat. Als je het dus hebt over “de kerk” met al zijn goud dan betreft dat het grote Babylon.

Wat betreft het bestaan van God, daar kan ik je niet van overtuigen. Dat zal de Heilige Geest zelf moeten doen zoals je kunt lezen in Johannes 16:7-11: “Doch Ik zeg u de waarheid: Het is beter voor u, dat Ik heenga. Want indien Ik niet heenga, kan de Trooster niet tot u komen, maar indien Ik heenga, zal Ik Hem tot u zenden. En als Hij komt, zal Hij de wereld overtuigen van zonde en van gerechtigheid en van oordeel; van zonde, omdat zij in Mij niet geloven; van gerechtigheid, omdat Ik heenga tot de Vader en gij Mij niet langer ziet; van oordeel, omdat de overste dezer wereld geoordeeld is”.

Ik heb de indruk gekregen dat je om de een of andere reden in het “Christendom” teleurgesteld bent omdat het niet is wat het zou moeten zijn. Wel, onder andere om dat laatste ben ik dus met mijn website begonnen en ik hoop er mee te mogen bereiken dat het kaf uiteindelijk van het koren gescheiden zal worden zodat iedereen kan zien wat echt en wat onecht is.

Rick Joyner.

Mijn antwoord:
Het doet me goed dat je meer duidelijkheid hebt gekregen over het onderwerp drie-eenheid. Uit de meeste reacties die ik op dit onderwerp krijg is me duidelijk geworden dat voor veel lezers dit onderwerp een antwoord was op veel vragen. Ik begrijp uit je woorden dat je zelf ook al twijfels had over het dogma “drie-eenheid”. Een dogma is trouwens een leerstuk of een leer waar men aan vast blijft houden ook al is er in de bijbel geen grond voor te vinden.

Om je eerste vraag te beantwoorden: ik zou je zo niet kunnen zeggen hoe je in het kort aan anderen moet vertellen wat er mis is met het dogma van de drie-eenheid. Daarvoor is het onderwerp te ingewikkeld. Daarom heb ik er dan ook een nogal uitgebreide uitleg over geschreven op mijn website. Het dogma van de drie-eenheid is dus te ingewikkeld om het in een paar zinnen te kunnen bestrijden. Je zou natuurlijk wel, het is maar een idee van mij, het onderwerp op mijn website uit kunnen printen om het te laten lezen door die mensen die je wilt overtuigen van hun ongelijk of je kunt ze naar mijn website verwijzen zodat ze het zelf ook kunnen lezen.

Het antwoord op je tweede vraag is dat ik het boek dat je hebt genoemd zelf niet heb gelezen maar ik heb in de afgelopen maanden wel de nodige informatie over Rick Joyner gelezen. Ik ben van zijn doen en laten en van zijn leringen aardig goed op de hoogte. Ik heb zodoende wel gedeelten uit andere boeken van hem gelezen en het commentaar daarop van christenen die zijn handel en wandel hebben bestudeerd. Het is bepaald niet mijn gewoonte om alles wat ik lees zomaar te geloven maar door wat ik in de loop der tijd over Rick Joyner heb gelezen is me wel duidelijk geworden dat zijn “evangelie” er in het kort op neer komt dat bijbelgetrouwe christenen worden bestempeld als vijanden van zijn “New Wave” evangelie. Dit New Wave evangelie heeft grote overeenkomsten met de New Age beweging.
Hij doet zijn best om er een soort “nieuwe openbaring” bij de christenen in te stampen die er in grote lijnen op neer komt dat het evangelie wat we in de bijbel lezen is verouderd en vervangen moet worden door “nieuwe openbaringen” die speciaal voor deze tijd zijn bedoeld.
Iedere bijbelgetrouwe christen die zich wil houden aan wat de bijbel ons leert is volgens hem dus een vijand van de waarheid. In dit geval is die waarheid dus de “waarheid” van Rick Joyner.

Daar komt nog eens bij dat volgens de informatie die ik erover heb gevonden Rick Joyner een onderscheiding heeft ontvangen van de “Knights of Malta” dat is een Rooms katholieke militaire orde die met deze wereld ook niet veel goeds van plan is. Als een zogenaamde “profeet” zoals Rick Joyner goede contacten heeft met dit soort mensen is het zeer aannemelijk dat hij zelf één van hetzelfde soort misleiders is.

Het is, alles bij elkaar genomen, daarom verstandig om de boeken van Rick Joyner niet te lezen omdat ze een evangelie brengen dat de bijbel bestempelt als een verouderd boek.

Sommige heiligen hoger dan Jezus.

Mijn antwoord:
Je gaat er in je redenering dus vanuit dat óf Jezus eigenlijk niet kon zondigen óf dat het voor Hem heel makkelijk was om zonder zonde te leven. Ondanks alles wat Hij wist was het echter voor Hem minstens net zo moeilijk om niet af te wijken van de weg die de Vader Hem had gewezen. Dat vind ik in Hebr. 5:7,8 waar staat: “Tijdens Zijn dagen in het vlees heeft Hij gebeden en smekingen onder sterk geroep en tranen geofferd aan Hem, die Hem uit de dood kon redden, en Hij is verhoord uit zijn angst, en zo heeft Hij, hoewel Hij de Zoon was, de gehoorzaamheid geleerd uit hetgeen Hij heeft geleden”.

Jezus moest dus ook bewijzen dat Hij gehoorzaam bleef aan de Vader. Het is niet zo dat de kennis die Hij had het voor Hem allemaal veel makkelijker maakte. Het is namelijk niet de kennis waar Jezus door kon overwinnen maar Zijn geloof. Het geloof in alles wat Hij wist. Dat geloof moest Hij vast zien te houden. Zoals je kunt lezen in Romeinen 1:17: “Want gerechtigheid Gods wordt daarin geopenbaard uit geloof tot geloof, gelijk geschreven staat: De rechtvaardige zal uit geloof leven”. Datzelfde geldt ook voor Zijn discipelen en dit kun je vinden in 1 Johannes 5:4: “want al wat uit God geboren is, overwint de wereld; en dit is de overwinning, die de wereld overwonnen heeft; ons geloof”. Dat geloof werd bij Jezus in Gethsémane en op Golgotha zwaar aangevallen en dáár ging de hele strijd om. Als Hij dat geloof had opgegeven en er een punt achter had gezet zou Hij ongehoorzaam aan de Vader zijn geweest. En dat was precies wat de duivel wilde bereiken.

Je hebt ook nog een tekst aangehaald uit Johannes 20:29 waarin Jezus zei: “Omdat gij Mij gezien hebt, hebt gij geloofd? Zalig zij die niet gezien hebben en toch geloven”. Jezus bedoelde hier speciaal mee dat zij die Jezus (in levenden lijve) nooit gezien hebben en toch in Zijn woorden geloven zalig zijn en door de Vader worden geliefd. En dat geldt voor een ieder die in het evangelie van Jezus gelooft. Daar hoef je geen zogenaamde “heilige” voor te zijn. De heiligen waar je op doelt zijn slechts mensen die ieder voor zich wel rechtvaardige daden hebben gedaan, voor zover men dat nu nog kan beoordelen, maar dat mag nooit een reden zijn om deze rechtvaardige mensen “heilig” te verklaren. Dat is iets wat alleen God zelf kan bepalen en daar kan de mens dus maar beter met zijn handen vanaf blijven. Ook al gaat hij als paus door het leven. De mens is sowieso niet in staat om te bepalen of iemand heilig is, dat kan alleen God beoordelen.

Je schrijft dat de mogelijkheden tot zondigen vroeger kleiner waren dan nu het geval is. Maar wat is zondigen? Ook een “kleine” overtreding is voor God al zonde en “kleine” overtredingen kwamen al sinds de zondeval voor. Er is bij God namelijk geen verschil tussen veel zonde en weinig zonde.

Kritiek op de website.

Mijn antwoord:
Dank je voor je reactie. Ik krijg inderdaad wel kritiek op mijn website maar eerlijk gezegd kan ik me daar niet zo druk om maken en daarom zal ik ook niet mijn best doen om mezelf te verdedigen. Het enige wat ik wel wil verdedigen is de waarheid en daarvoor ben ik dan ook met deze website begonnen. Wat bepaalde mensen van mij denken is helemaal hun zaak, dat laat ik dus maar over me heen gaan. Als je het evangelie van Jezus hebt leren kennen wil je in de eerste plaats dat evangelie bekend maken en voor de waarheid van dat evangelie opkomen. En daar komt dus wel eens duidelijke taal aan te pas. Men wil dat nog wel eens uitleggen alsof ik me beledigd of verbitterd zou voelen maar zoals ik dat al min of meer heb aangegeven is mijn ego niet iets waar ik voor in de bres zou willen springen.
Omdat het in deze wereld de gewoonste zaak is dat men voor de eigen belangen opkomt is het voor de hand liggend dat men al gauw gaat denken dat ik in mijn teksten mezelf in bescherming neem.
Maar er zijn dus andere zaken die mij meer bezighouden en daar wil ik op mijn website aandacht aan schenken. Ook Jezus liet trouwens nog wel eens blijken dat Hij harde taal niet schuwde als Hij met de vijandigheid van Zijn tegenstanders te maken kreeg. Zoals bijvoorbeeld in Matth. 23 waar Hij afrekent met de huichelarij van de schriftgeleerden en de Farizeeën.
Ik geef desondanks wel toe dat ik het hier en daar wellicht wat te scherp onder woorden heb gebracht maar daar wordt nog aan gewerkt zodat uiteindelijk de al te scherpe kantjes zullen verdwijnen en er een juiste balans zal ontstaan in mijn teksten. Een mens blijft tenslotte toch leren.

Wat die zogenaamde pre-existentie van de kinderen Gods betreft, daar is in de bijbel niets over te vinden. Er zijn wel teksten die uitgelegd kunnen worden als zou dit wel het geval zijn. Bijvoorbeeld in Jeremia 1:5 of in Rom. 8:29. Men mag Gods alwetendheid echter niet gaan uitleggen als iets wat wij wel even kunnen vatten want Gods vermogens en tijdloosheid gaan ons bevattingsvermogen toch ver te boven. Het is daarom behoorlijk simpel als men teksten als Jeremia 1:5 gaat verklaren als zou Jeremia al bestaan hebben voor zijn geboorte. Het is ook onbijbels om de mens gelijk te stellen met Jezus=Jahweh, die als schepper-God bij de schepping van het schepsel, de mens, betrokken was. Verschil is er en zal er blijven. Wij zijn als schepsel deel van deze wereld en Jezus staat daar ver boven.

De zoekende domineeszoon.

Mijn antwoord:
Allereerst even dit: al zou ik het willen, ik ben sowieso niet in staat om een oordeel over jou te vellen. Ik moet het met de informatie doen die je me hebt toegestuurd en dat is in ieder geval veel te weinig om daarop een oordeel te kunnen baseren. Dus kan ik slechts mijn conclusies trekken uit het weinige wat je mij hebt geschreven. Omdat ik zelf wel degelijk de bijbel als leidraad in alles wil gebruiken is het dan ook te verwachten dat ik datgene wat je mij schrijft vergelijk met wat ik in de bijbel vind. En daar kan ik wel degelijk bepaalde conclusies uit trekken wat betreft jouw mening.
Als je bijvoorbeeld schrijft dat het niet je bedoeling is om het christelijk geloof af te kraken is dat in strijd met wat je mij eerder al hebt laten weten. Daarmee bedoel ik die opmerking over “dat gefocus op alleen het Christendom”.
Als Jezus zegt: “Ik ben de weg en de waarheid en het leven, niemand komt tot de Vader dan door Mij” (Johannes 14:6) sluit Hij daarmee alle andere “godsdiensten” uit die daar geen boodschap aan hebben. Het christelijk geloof, om die algemene term dan maar te gebruiken, is op die uitspraak van Jezus gebaseerd. Met je opmerking over “dat gefocus op alleen het Christendom” geef je eigenlijk Jezus een grote rotschop en daarmee ook het christelijk geloof. Daarmee heb je dus feitelijk het christelijk geloof, en daarmee ook Jezus zelf, wel degelijk afgekraakt. Wat je schrijft komt er dus op neer dat je Jezus als enige weg tot behoud aan de kant smijt en beweert dat er meer waarheden zijn dan datgene wat Hij heeft gezegd.
Als je Jezus een wonderbaarlijke man vindt die niet weg liep voor de zoekende mens lijkt het me niet meer dan logisch dat je dan ook ingaat op wat Hij heeft gezegd. Jezus liet in Zijn boodschap duidelijk blijken dat Hij was gekomen met antwoorden voor die zoekende mens. Als Jezus in jouw ogen dus een wonderbaarlijke man is, waarom zou je dan, als zoekende mens, verder blijven zoeken naar iets wat je buiten Jezus toch nooit zult vinden?
God is tweeduizend jaar geleden beslist niet gestopt met communiceren met de mens. Het probleem is dat de mens zelf maar al te vaak is gestopt met communiceren met God en vervolgens als alternatief zijn toevlucht zoekt bij allerlei dubieuze “heilsprofeten,” die, ook al heten ze Boeddha of Bhagwan of weet ik hoe, uiteindelijk maar een stel waardeloze druiloren blijken te zijn met een geïmiteerde boodschap.

Je schrijft, als domineeszoon, dat je de bijbel altijd zo onduidelijk vindt. Laat ik daar dan het voorbeeld tegenover stellen van de zoon van een bekende satanist. Die zoon was van jongs af aan voorbestemd om zijn vader als leider van de satanskerk op te volgen. Hij was, vanuit deze achtergrond, opgegroeid met haat tegen het christelijk geloof. Hij zal tijdens zijn jeugdjaren dus niet veel of wellicht nooit iets positiefs hebben gehoord over het christelijk geloof. Desondanks koos hij er zelf voor om de satanskerk de rug toe te keren en zich te bekeren tot God en het evangelie van Jezus aan te nemen in plaats van in de voetsporen van zijn vader te treden.
Vergelijk ik dit voorbeeld met al die verrekt eigenwijze domineeszoontjes die het levenswerk van hun vader als achterhaald hebben afgedaan en vervolgens aan God en Zijn gebod geen boodschap meer hebben, dan maakt men mij niet meer wijs dat de oorzaak van hun afwijzing uitsluitend aan de boodschap is te wijten die hun eigen vader bracht. Ook al zal aan die boodschap best wel het een en ander hebben gerammeld, vergeleken met wat die zoon van de satanskerkleider kreeg te horen was dat nog heilig. Ik ben daarom niet zo onder de indruk van een bezwaar zoals: “de bijbel is altijd zo onduidelijk”. Dat was hij voor die zoon van de satanskerkleider aanvankelijk ook. Het heeft hem er desondanks niet van weerhouden om die bijbel te gaan lezen. Het grote verschil zit hem daarom in de houding van de mens zelf, die toch steeds weer een smoes bedenkt om onder het evangelie uit te komen.

Dan lees ik in je bericht dat je bij Jezus pas de voor jou ware God herkent. Waarom zou je dan niet, net als in het zojuist genoemde voorbeeld, bij Jezus blijven zodat je niet verder hoeft te zoeken?

Het bovenstaande is mijn conclusie naar aanleiding van de informatie die ik van je ontving en daarmee is het dus mijn antwoord op je vragen en geen oordeel. Dat laat ik aan God over. Uiteraard denk ik zelf ook na over deze dingen en heb ik daar mijn gedachten over. Daar heb ik namelijk mijn website mee vol staan! Ik weet niet hoeveel je daarvan al gelezen hebt maar het ligt voor de hand dat je na het lezen daarvan wel tot de conclusie moet komen dat ik er behoorlijk diep doorheen gespit heb.

Wat betreft de filosoof Spinoza, alleen de naam is me bekend maar aangezien ik het evangelie van de grootste filosoof aller tijden, Jezus Christus, al indrukwekkend genoeg vind laat ik Spinoza maar voor wat hij is. Als ik het beste al heb, waarom zou ik dan mijn toevlucht moeten nemen tot iets anders dan dat?

Als de god van Albert Einstein zich niet bemoeit met het lot van de mensen heeft mijn naamgenoot kennelijk nog nooit een bijbel van binnen gezien. Daarin staat namelijk geschreven over een God die Zich het lot van de mensen wel aantrok en afdaalde naar hun wereld om via Golgotha het lot van de mens te kunnen keren. Dat spreekt mij persoonlijk veel meer aan dus daarom houd ik het zelf maar bij die God.

De belevenissen van Paulus in Handelingen 17 heb ik nog eens gelezen. Wat me daarin vooral opviel was vers 27: “.....opdat zij God zouden zoeken, of zij Hem al tastende vinden mochten, hoewel Hij niet ver is van een ieder van ons”. Als God niet ver is van een ieder van ons hoeft de zoektocht naar Hem ook niet zo lang te duren. Als we maar willen doen wat staat te lezen in Jacobus 4:8-10: “Nadert tot God, en Hij zal tot u naderen. Reinigt uw handen, zondaars, en zuivert uw harten, gij, die innerlijk verdeeld zijt. Beseft uw ellende, treurt en weent; uw gelach moet veranderen in treurigheid, en uw vreugde in neerslachtigheid. Vernedert u voor de Here, en Hij zal u verhogen”.

Pas als een mens daar aan wil voldoen en Jezus toelaat in zijn/haar leven zal de bijbel ook een open boek worden. Zoals je wel gemerkt zult hebben aan de bovenstaande lap tekst is het geven van mijn visie niet te veel gevraagd. Ik hoop alleen dat je er wat van opsteekt. Want wij zijn tenslotte niet geroepen om een weg naar God te zijn maar wel om een wegaanwijzer te zijn voor anderen. Vandaar mijn website.

De restitutieleer.

1. Taalkundige constructies die ik in de grondtekst niet kan ontdekken. Om bijv. de sleuteltekst (Genesis 1:2,3) zo te kunnen lezen dat er volgens de schrijver van dit hele verhaal een herschepping in te ontdekken is, moet de grondtekst zo compleet omgegooid worden dat er uiteindelijk alleen maar een vervalsing overblijft.
2. Diverse keren worden er (in dezelfde tekst!) tegenstrijdige beweringen gedaan.
3. Er worden zaken verkondigd die tegenstrijdig zijn met het evangelie van Jezus en met het karakter van God zoals ons dat in de bijbel wordt geopenbaard.
4. Er wordt op gewezen dat we aan het Woord van God geen eigen uitleg mogen geven terwijl het hele artikel vol staat met vergezochte verklaringen die in strijd zijn met andere bijbelgedeelten.

Citaat: De dingen waren verborgen vanaf (sinds) de nederwerping der wereld. Het gaat niet om de schepping van de wereld, maar om de nederwerping der wereld. Vóór de schepping der wereld was nog niet bekend dat de schepping zou vallen en verzoend moest worden. Zou dit wel bekend zijn geweest, dan zou de schepping nooit geschapen zijn. God had de zaken bepaald van de nederwerping van de wereld. De schepping was reeds geschapen. Vóór de nederwerping van de wereld had God reeds dingen bepaald die vanaf de nederwerping der wereld door Hem verborgen werden gehouden. De verborgenheden werden door Paulus geopenbaard, maar God had ze reeds bepaald van vóór de nederwerping der wereld.

De val van de wereld is iets anders dan de nederwerping van de wereld. Een val is onvoorzien en gebeurt onverwacht. De nederwerping was geen toeval. God heeft dat planmatig gedaan. Het werd nauwgezet uitgevoerd; met geweld. Het gebeurde volledig in overeenstemming met Gods plan. De wereld werd nedergeworpen vanwege de zonde die haar intrede gedaan had in die wereld. God veroordeelde die wereld (= wierp haar neder). Vóór Hij dat deed, had Hij Zijn verlossingsplan voor die wereld klaar. Einde citaat.

In de eerste rode tekst wordt God een beperking opgelegd die we nergens in de bijbel kunnen vinden. Datzelfde geldt voor de tweede rode tekst. Bovendien is er een tegenstrijdigheid te ontdekken tussen deze twee beweringen. Want: was God nou wel of niet op de hoogte van de komende gebeurtenissen? Er wordt hier gesteld dat God vóór de schepping niet op de hoogte was van wat komen zou maar dat Hij ergens tussen de schepping én de zogenaamde nederwerping “dingen had bepaald”. Dat is een stukje luchtfietserij waar de bijbel in ieder geval geen grond voor geeft. Het blijft daardoor dus allemaal wel erg zweverig.
Verder zou ik niet weten wat Paulus met betrekking tot de restitutie heeft geopenbaard. Ik ben van Paulus wel andere uitspraken tegengekomen die het hele restitutieverhaal op losse schroeven zetten maar die komen verderop nog aan de beurt.
De derde rode tekst doet vermoeden dat er vóór Adam en Eva al gelijksoortige wezens geleefd moeten hebben die in zonde vervielen. Ook dit verhaal berust op vergezochte fantasieën die nergens in de bijbel terug te vinden zijn.

Citaat: Door de komst van de zonde in de wereld werd die wereld nedergeworpen. Sinds die tijd was er behoefte aan verlossing. Die verlossing is eenmalig tot stand gebracht door de Here Jezus Christus. Daarom is Zijn offer het noodzakelijke gevolg van de nederwerping van de wereld (niet van de mens,maar van de wereld). Men benadrukt vaak de zondeval van de mens en geeft daaraan eigenlijk heel veel “eer”. Men zegt doorgaans, dat de val van de mens zo groot was dat daardoor de gehele schepping gevallen is. Dit is een hoogmoedige gedachte. De mens zou één zondige daad hebben gedaan ten gevolge waarvan de gehele schepping zou zijn veranderd. Dit is onzinnig.

De constatering door de mens dat de gehele schepping in zonde gevallen is, is wel juist. De Bijbel leert echter niet dat die zondige schepping het resultaat is van de zondeval van de mens. De mens gaat ervan uit dat de schepping zondig geworden is door de val van de mens. In het koninkrijk zal de leeuw stro eten als het rund. Hieruit dient geconcludeerd te worden dat de leeuw in de oerschepping eveneens stro at, maar dat hij een roofdier is geworden doordat Adam en Eva van de verkeerde boom aten. Dit wordt zo geleerd, hoewel niet iedereen het hardop durft te verkondigen.

De gehele schepping zou veranderd zijn vanwege de mens die zondigde. Men constateert terecht dat de gehele schepping in de zonde ligt, maar de oorzaak daarvan zoekt men ten onrechte in de zondeval van de mens. Dit is de enige oorzaak die men kan aanwijzen, omdat men ervan uitgaat dat de schepping in zeven dagen volmaakt geschapen werd. Het enige dat vervolgens fout ging, was de zondeval van Adam en Eva. De schepping ligt inderdaad in de macht van de zonde. Dat komt niet door de zondeval van de mens. De oorzaak is in Genesis 1 te vinden,want dáár staan de gebeurtenissen in de juiste volgorde vermeld.

De uitdrukking “katabolè” wordt steeds gebruikt in verband met de wereld. Tegelijkertijd wordt daarbij melding gemaakt van het verlossingsplan van God. Er wordt helemaal geen melding gemaakt van de zondeval van de mens. Het gaat namelijk om de nederwerping van de kosmos; niet om de nederwerping van de mens. Het gaat bovendien niet alleen over het aardrijk, maar óók over de hemelen, want de kosmos bestaat uit twee hemelen en de aarde. Einde citaat.

De beweringen in de roodgekleurde teksten ben ik ook tegengekomen bij de aanhangers van de alverzoening. Dit is niet veel anders dan een voor de schrijver noodzakelijke constructie om het verhaal van de restitutie overeind te kunnen houden. Het is dus niet gebaseerd op wat elders in de bijbel is te vinden maar het dient om het verhaal “waterdicht” te kunnen maken.
In Romeinen 5:12 lezen we echter: “Daarom, gelijk door een mens de zonde de wereld is binnengekomen en door de zonde de dood, zo is ook de dood tot alle mensen doorgegaan, omdat allen gezondigd hebben”. Paulus voegt daar nog aan toe in Romeinen 5:15: “Maar het is met de genadegave niet zo als met de overtreding; want, indien door de overtreding van die ene zeer velen gestorven zijn, veel meer is de genade Gods en de gave, bestaande in de genade van de ene mens, Jezus Christus, voor zeer velen overvloedig geworden”. En nogmaals in Romeinen 5:19: “Want, gelijk door de ongehoorzaamheid van een mens zeer velen zondaren geworden zijn, zo zullen ook door de gehoorzaamheid van één zeer velen rechtvaardigen worden”.
De bewering dat de bijbel niet leert dat de zondige schepping het resultaat is van de zondeval van de mens is dus totale nonsens.

Citaat: “Daarom, nalatende het beginsel der leer van Christus, laat ons tot de volmaaktheid voortvaren; niet wederom leggende het fundament van de bekering van dode werken, en van het geloof in God,” Hebr. 6:1
Het gaat hier niet om het leggen (“kataballo”) van het fundament (“themelios”) van de schepping, maar om het leggen van het fundament van de verlossing (het begin van de leer van Christus). Het begin van de leer van Christus moet hier volgens Paulus nagelaten worden, omdat hij verdergaat met het vervolg van die leer. De bekering van dode werken, het geloof in God, de leer der dopen, het opleggen van handen, de opstanding der doden en het eeuwig oordeel Hebr. 6:1,2 zijn zaken die allemaal met het begin van de leer van Christus te maken hebben. Het begin van de leer van Christus wordt vanaf nu door Paulus nagelaten.

Dit betekent dat hij nalaat om dat begin van de leer van Christus te onderwijzen. Hij laat dat niet na omdat die eerste beginselen niet langer wáár zouden zijn, maar omdat er veel méér is dan die eerste beginselen. Het Griekse woord “kataballo”, dat hier met “leggen” is vertaald, betekent “nederwerpen”. Er staat dus feitelijk: “niet wederom nederwerpende het fundament...”.

Het woord “fundament” is de vertaling van het Griekse woord “themelios”. Paulus bedoelt hiermee dat het beginsel van de leer van Christus niet opnieuw verworpen moet worden. Het hoort juist geaccepteerd te worden, zodat verdergaan tot de volmaaktheid mogelijk wordt. Het fundament is gelegd en men dient daarop verder te bouwen. Men dient niet bij het fundament te blijven stilstaan. Het fundament is klaar en daarop dient men verder te bouwen. Einde citaat.

Tot wat voor vreemde conclusies men zijn toevlucht moet nemen om, in dit geval, het woord “kataballo” passend te kunnen maken in de restitutietheorie blijkt hier wel uit. Het is bovendien een hemeltergende verdraaing van de woorden van de Hebreeënschrijver. Er wordt door de Hebreeënschrijver in deze tekst ingegaan op wat in het voorgaande (Hebr. 5:11-14) al is geschreven. Uit die context blijkt dat men niet continu in herhaling mag vallen omdat daardoor nooit het einddoel zal worden bereikt. Het fundament zal men dus moeten laten rusten om daarna verder te kunnen bouwen. Dát is wat in deze tekst werkelijk wordt gezegd.

Citaat: Mensen die Hebreeuws hebben gestudeerd, zeggen dat “haajetjaah” altijd met “zijn” moet worden vertaald en nooit met “worden”. Wij gaan echter niet uit van afspraken die mensen onderling hebben gemaakt. Wij gaan uit van de Bijbel, “Het Woord” van God. Het gaat erom op welke wijze een woord in de Bijbel gebruikt wordt. Hoewel men leert dat “haajethaah” uitsluitend met “zijn” kan worden vertaald, blijkt uit de Bijbel dat dit onjuist is. De enig juiste wijze om de betekenis van een woord te leren kennen, is door het in de Bijbel op te zoeken. Deze manier hanteren we dus ook ten aanzien van het woord “haajethaah”. Einde citaat.

En vervolgens hangen we daar onze eigen uitleg aan op als dat woord “haajethaah” niet past in ons restitutieverhaaltje!

Citaat: De vertaling wordt dus: “En de aarde werd woestheid en ledigheid en duisternis vanwege het verschijnen van de afgrond”. Wanneer het letterlijk vertaald wordt, staat er: “... vanwege het aangezicht van de afgrond”. Einde citaat.

Ik heb de grondtekst er eens grondig op gecontroleerd maar ik heb geen enkele grond(tekst) kunnen vinden voor deze “letterlijke” vertaling. Het is volkomen uit de lucht gegrepen.

Citaat: Het is echter geen goede zaak om woorden uit “Het Woord” van God weg te laten. Het is ook gevaarlijk om dat te doen. Alle woorden uit het Woord van God dienen te blijven staan waar ze staan, want zij hebben een betekenis. Einde citaat.

Je gelooft soms je ogen niet als je dit leest tussen al die verdraaingen.

Citaat: Men gebruikt dergelijke Bijbelse gegevens om dingen te beweren die rechtstreeks in strijd zijn met de Bijbel. Einde citaat.

Nog zo'n knaller.

Citaat: “De dochteren der mensen” waren de dochters van Adam. In de uitdrukking “mannen van name” is het woord “mannen” de vertaling van het meervoud van “enoosh”. Het gaat hier om mensen die niet van Adam afstammen. Het zijn wel mensen, maar geen Adamieten. Deze wezens werden namelijk niet door afstammelingen van Adam verwekt, maar door “zonen Gods” (= engelen). Daarom waren het geen rechtstreekse zonen van Adam en worden derhalve aangeduid met de term “enoosh”. Einde citaat.

Alleen het woord “aliens” mis ik hier nog.

Citaat: De letterlijke betekenis van de uitdrukking “zonen Gods” is “erfgenamen van God”. In de Bijbel heeft erfrecht met “medeheerschappij hebben” te maken. Wie erfgenaam is, heeft mede deel aan de bezittingen van de erflater. De zoon deelt in de bezittingen van de vader. Een zoon van God is iemand die met God over de schepping regeert. Dat slaat in de eerste plaats op engelen. De uitdrukking “zonen Gods” is in het Oude Testament de normale aanduiding van engelen. Vervolgens kan de uitdrukking ook op de mens van toepassing worden gebracht, omdat de mens eveneens met God over de schepping zal regeren. Einde citaat.

Over de engelen schreef de Hebreeënschrijver: “En tot wie der engelen heeft Hij ooit gezegd: Zet U aan mijn rechterhand, totdat Ik uw vijanden gemaakt heb tot een voetbank voor uw voeten? Zijn zij niet allen dienende geesten, die uitgezonden worden ten dienste van hen, die het heil zullen beërven?” Verder commentaar lijkt mij overbodig.

Citaat: Deze dingen zijn sommige mensen onbekend, omdat de Schrift niet expliciet over deze dingen spreekt. Dit betekent dat de Bijbel niet rechtstreeks over deze dingen spreekt. Het gaat namelijk om zaken die niet bij de wereld horen zoals wij die kennen. Het hoort bij een wereld die vóór deze tegenwoordige wereld was. Wij hebben daar feitelijk niets mee te maken. De Bijbel noemt wel bepaalde zaken, maar die komen wij pas te weten wanneer wij de Schrift bestuderen. Wie oppervlakkig leest, vindt die nooit. Einde citaat.

Als wij daar dan feitelijk niets mee te maken hebben, waarom zou men daar dan nog een hele theorie aan op gaan hangen??

Citaat: De Bijbel gebruikt het woord “Adam” niet in het algemeen, maar alleen voor afstammelingen van Adam. Als soortnaam voor “mens” gebruikt de Bijbel het woorden “iesh” of “enoosh”. Dit woordgebruik wordt gehanteerd, omdat er “enooshiem” zijn die niet van Adam afstammen. In de Bijbel komen dergelijke wezens voor. Daarmee zeg ik niet dat dergelijke wezens vandaag de dag voorkomen. De Bijbel erkent dergelijke wezens. Deze wezens kunnen heel goed vóór Adam hebben geleefd, zoals zij ook ná Adam geleefd hebben. Tot deze conclusie geeft de Bijbel alle aanleiding, zoals zal blijken uit het nu volgende. Einde citaat.

In de eerste rode tekst wordt eigenlijk verkondigd dat die “wezens” er nu niet meer zouden zijn. Wat betreft deze wezens wordt vervolgens uitgelegd dat het “demonen” zijn, die geesten van mensen zouden zijn die vóór Adam leefden. Maar Paulus heeft het in Efeze 6:12 toch wel degelijk over deze vijanden, die dus nog steeds actief zijn: “want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten”. Met dit verschil dat Paulus doelt op de onderdanen van satan en dat zijn wel degelijk gevallen engelen en geen mensen die als boze geest voortleven.

In de tweede roodgekleurde tekst wordt door de gebruikte formulering eigenlijk gezegd dat het ook wel eens mogelijk zou kunnen zijn dat deze wezens er helemaal nooit geweest zijn. Waarmee de hele theorie meteen weer scheef zakt. Dit zijn van die gaten in het pantser die door de schrijver zelf kennelijk niet zijn opgemerkt.
In “het nu volgende” wordt vervolgens uitgelegd dat deze feiten uit de Griekse mythologie gehaald zijn. Maar wat hebben wij met die heidense mythologie te maken?? Moeten wij dáár onze kennis vandaan halen?

Citaat: In de Griekse mythologie zijn demonen alleen “geesten”. Er zijn goede en kwade geesten. De Bijbel zegt dat het allemaal “boze” geesten zijn. In de mythologie wordt het gebruikt voor wezens die “geest” (onzienlijk) zijn. De mythologie verklaart hoe die wezens tot stand zijn gekomen. In de mythologie kent men de leer van de restitutie. Men gaat uit van het ontstaan van de wereld: uit chaos tot kosmos. Op de aarde woonden toen mensen die in volkomen harmonie leefden. Men hoefde niet te werken. Er waren geen seizoenen (= het was altijd zomer). De gewassen brachten twaalf maanden per jaar vrucht voort. Bovendien stierven de mensen niet. Men hoefde evenmin te lopen, want men zweefde boven de aarde. Einde citaat.

Nogmaals: waarom zouden wij onze kennis uit de Griekse mythologie moeten halen? In 1 Cor. 1:22,23 schrijft Paulus: “Immers, de Joden verlangen tekenen en de Grieken zoeken wijsheid, doch wij prediken een gekruisigde Christus, voor Joden een aanstoot, voor heidenen een dwaasheid”.
Het evangelie van Jezus Christus en de kennis van de heidenen staan tegenover elkaar en zijn elkaars vijanden en daarom is het bepaald niet aan te bevelen om onze kennis uit die vijandige en heidense mythologie te halen. Als er dan ook nog eens wordt vermeld dat de restitutie in de Griekse mythologie zijn oorsprong heeft, moet het toch wel duidelijk zijn dat deze kennis niet van God komt.

Citaat: Dit vindt men over de gehele wereld terug. Alle oude beschavingen kennen zo'n verzonken beschaving en de Bijbel doet dat eveneens. Die beschaving verging niet in de dagen van Noach, maar daarvóór. In de Bijbel wordt het in Genesis 1:2 genoemd. De oorspronkelijke wereld is door water geoordeeld. De wezens die vóór Adam op die oorspronkelijke aarde leefden, zijn nu nog bekend onder de naam “demonen”. De Bijbel gebruikt het begrip “afgoden” voor demonen. 1 Corinthe 8. Eén van de Griekse woorden voor “godsdienst” hoort letterlijk vertaald te worden met “dienst aan demonen”. Hand. 17:22; 25:19. De goden die de Grieken dienden,waren in de eerste plaats demonen; de laagste soort geestelijke macht, omdat het slechts de geest van een omgekomen mens van de oorspronkelijke schepping is. Einde citaat.

En dan wordt er ook nog eens aan toegevoegd dat de Grieken deze demonen dienden. Terwijl er hierboven al werd gesteld dat “dergelijke wezens vandaag de dag niet voorkomen”. Dat komt wel erg tegenstrijdig over. Want met de uitdrukking: “vandaag de dag” hebben wij het over hetzelfde tijdperk als waarin de Grieken hun demonen dienden. Namelijk het tijdperk sinds Adam's ongehoorzaamheid. De bijbel geeft ons geen enkele reden, zoals we hebben kunnen lezen in Efeze 6:12, om te veronderstellen dat deze kwaadwillende machten, die door de Grieken als goden werden vereerd, er nu niet meer zouden zijn.

Citaat: Dit leidt slechts tot één conclusie: de mens zondigde, omdat hij uit de aarde genomen was. Dit is juist,want hij werd gemaakt uit een gevallen aarde die onder de macht van de satan lag. De Bijbel verwijt Adam niets. Hij werd weliswaar geconfronteerd met de consequenties van zijn daad, maar het wordt hem nergens verweten. God deed dit niet, omdat Hij wel wist dat Adam er niets aan kon doen. Dit geldt overigens ook voor ons: wij zijn zondaren, maar de Bijbel verwijt ons dat nergens. We dienen wel de consequentie te aanvaarden van ons zondaar-zijn. Adam en wij ontvangen geen eeuwig leven, omdat wij netjes hebben gedaan wat God gezegd heeft, maar omdat wij geloven wat God gezegd heeft. Einde citaat.

Als ergens uit blijkt met wat voor een anti-evangelie we hier van doen hebben dan is het wel hier uit. Dezelfde bewering ben ik ook tegengekomen bij de aanhangers van de alverzoening. Als hier wordt gesteld dat de bijbel ons nergens verwijt dat we zondaren zijn is dat tegenstrijdig aan de bewering dat we de consequentie dienen te aanvaarden van ons zondaar-zijn. Doen we dat namelijk niet dan laat de bijbel ons duidelijk weten dat we vijanden van Christus zijn zoals Paulus laat weten in Filippenzen 3:18: “Want velen wandelen (ik heb het u dikwijls van hen gezegd, maar nu zeg ik het ook wenende) als vijanden van het kruis van Christus”. En dat is wel degelijk een verwijt.

Citaat: Men spreekt vaak over het “proef-gebod” van God. Vervolgens zegt men dat de aarde volmaakt was, maar door de zondeval van Adam werd vervloekt. “Om uwentwil” betekent echter “ten opzichte van u” of “in relatie tot u”. Het betekent niet dat het door Adam veroorzaakt werd. De aardbodem gedroeg zich ten opzichte van Adam als vervloekt, omdat hij met een andere aardbodem te maken kreeg. Eerst was hij in de hof en daar had hij geen enkel probleem. Hij werd uit de hof gezet. Buiten de hof gedroeg de aardbodem zich vijandig tegenover Adam. Daar wijst de uitdrukking “om uwentwil” op. Dit geldt voor de gehele Bijbel. Adam veroorzaakte de vervloeking van de aardbodem niet. De aardbodem werd ten opzichte van Adam vervloekt; door God. Adam kreeg met een vijand te maken, namelijk de aardbodem, waaruit hijzelf genomen was. Daardoor was hij zijn eigen vijand. Dit is hét probleem van elk mens.

God wist dat Adam eigenlijk al gevallen was vóórdat hij bestond, want hij kwam voort uit een gevallen aarde. Fundamenteel was er dus niets aan de hand toen Adam zondigde. De straf op de zonde is niet dat de aardbodem vervloekt werd. Daar zou de aardbodem veel meer last van hebben dan de mens. De “bezoldiging van de zonde is de dood” Rom. 6 :23 en niet de vervloeking van de aardbodem. Einde citaat.

Als we deze verdraaing al met een beetje gezond verstand lezen, zal het niet zo moeilijk te vatten zijn dat hier een draai wordt gegeven aan Adam's ongehoorzaamheid die beter past in het restitutieverhaal. Erg doorzichtig dus.
Met de bewering dat er fundamenteel niets mis was met Adam's ongehoorzaamheid wordt bovendien voorbij gegaan aan wat de bijbel ons vele malen leert over Gods mening wat betreft de zonde van de mens. Door deze leugenachtige beweringen wordt ook nog eens met zoveel woorden gezegd dat de goede God de mens al bij voorbaat aan de grillen van satan had overgeleverd. Als dat werkelijk zo was geweest had satan in de hof van Eden de verleiding tot ongehoorzaamheid aan Gods woorden niet hoeven gebruiken maar had hij de mens met geweld aan de zonde onderworpen. Dat zou voor satan de weg van de minste weerstand zijn geweest.

In de tweede rode tekst wordt gesteld dat het loon van de zonde en de vervloeking van de aardbodem twee verschillende zaken zijn. Maar..... de vervloeking van de aardbodem, en daarmee van alle leven dat nog uit die aardbodem zou voortkomen, hield in dat de dood zijn intrede had gedaan in de wereld. De hele schepping was namelijk sterfelijk geworden en waar sterfelijkheid zijn intrede doet is de dood koning geworden. De dood is namelijk de scheiding tussen God en schepsel. De bezoldiging van Adam's zonde was dus de vervloeking van de aardbodem en daarmee ook de intrede van de (vloek van de) dood in de schepping.

Citaat: Het is een universeel principe. Bij de geboorte van het kind is de vrouw in levensgevaar en feitelijk behoort ze te sterven. Wij weten dit meestal gelukkig te voorkomen, maar het is wel de natuurlijke gang van zaken. Einde citaat.

Hebben wij het ooit zo zout gegeten?

Conclusie:
Als ik alles moet samenvatten is mijn eindoordeel dat de restitutietheorie, die dus kennelijk van de Grieken is gepikt, een verdraaing is van de feiten die in de bijbel zijn te vinden. Daarbij komt dat ik de schrijfstijl nogal eens tamelijk matig vind, ook al is dat verder maar bijzaak. Aangezien ik zelf bepaald geen fan ben van de Klein Haneveldjes zou ik er zelf verder geen tijd en aandacht aan verspillen. Maar dat is mijn persoonlijke mening. Je zou eventueel de persoon in kwestie met het bovenstaande kunnen confronteren.

P.S. De gebruikte citaten zijn te vinden op de site: www.bijbels-panorama.nl.

Johan Maasbach.

Mijn antwoord:
Bedankt voor de aandacht die je hebt besteed aan mijn website. Wat wijlen Johan Maasbach betreft: jaren geleden reed ik tijdens een vakantie door Den Haag en zag op de gevel van een groot gebouw met grote letters staan: “Johan Maasbach Wereldzending”. Ik zat mezelf de rest van die dag af te vragen waarom die Johan Maasbach het toch zo nodig vond om zijn eigen naam met zulke schreeuwende letters op een gevel te plaatsen terwijl er maar één Naam is die werkelijk belangrijk is: de naam van Jezus Christus. Ik heb me sindsdien meer dan ooit voorgenomen om zelf nooit de fout te maken om mijn eigen naam op wat voor wijze dan ook op de voorgrond te plaatsen omdat het alleen gaat om het bekend maken van de Naam van Jezus.
Het getuigt niet bepaald van bescheidenheid als een evangelist zichzelf zonodig op een dergelijke manier moet promoten. Het komt zeker niet overeen met wat Jezus zijn discipelen voorhield in Lucas 17:10: “Zo moet ook gij, nadat gij alles gedaan hebt wat u bevolen is, zeggen: Wij zijn onnutte slaven; wij hebben slechts gedaan, wat wij moesten doen”.
Jezus zei dus niet dat wij minderwaardig over onszelf moeten denken maar wel dat we de gezindheid van een slaaf moeten hebben die slechts gericht is op het dienen van zijn meester en geen waarde hecht aan het onder de aandacht brengen van de eigen persoon. Gebeurt dat laatste wel, dan liggen hoogmoed en arrogantie als een roofdier op de loer. Dit was zomaar een overdenking die bij me opkwam bij het lezen van de naam “Johan Maasbach”.

De dienende geest.

Mijn antwoord:
Jezus zei van Zichzelf in Marcus 10:45: “Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om Zich te laten dienen, maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen”. Als Jezus zelf, als Gods Zoon, een dienende taak had, is het op zijn minst aannemelijk dat ook satan destijds in zijn hoge positie een dienende functie had. In het Koninkrijk Gods dient het meerdere namelijk het mindere, zoals Jezus dat van Zichzelf getuigde en dat ook in praktijk bracht. Dus wat voor een status of positie satan als cherub ook maar gehad mag hebben, het was zijn taak om te dienen. Daar kon hij zich uiteindelijk niet bij neer leggen met alle ellendige gevolgen van dien.

Waarom de bijbel?

Mijn antwoord:
Uit je woorden proef ik hier en daar enige opstandigheid. Daar kan ik me een goede voorstelling van maken want ik heb zelf met dit soort vragen in het verleden ook nogal eens geworsteld. Al die aanvechtingen hebben me uiteindelijk toch geleerd dat alleen het evangelie van Jezus mensen zo kan veranderen dat ze uit overtuiging en onbaatzuchtig voor de medemens tot een zegen kunnen zijn. En dat evangelie vind ik alleen in de bijbel, daarom heb ik aan al die andere boeken geen boodschap.
Ik weet dat er massa's religieuze literatuur van weet ik hoeveel religies over deze wereld circuleren maar die hebben slechts tot gevolg dat de mensen hoofdzakelijk uit angst voor hel en verdoemenis met goede werken hun hachje proberen te redden. Of ze brengen zelf hel en verdoemenis over de andersdenkenden. Alleen in de bijbel kom ik een God tegen die uit liefde voor de mens een weg van lijden en verdrukking wilde gaan.
Ik zal niet beweren dat alles wat er in de bijbel staat ook letterlijk de waarheid is want met name in het Oude Testament waren er nog heel wat zaken niet bekend. Daar kwam pas verandering in nadat Jezus de boodschap van het koninkrijk Gods begon te verspreiden. Er zijn dus in het Oude Testament nog wel eens dingen neergeschreven die door gebrek aan inzicht in dat Koninkrijk Gods, en in de geestelijke wereld als geheel, de plank mis sloegen. Daarom is het ook niet mogelijk om zonder de hulp van de Heilige Geest de boodschap te verstaan die er in de bijbel is te vinden. Het gaat dus, met name in het Oude Testament, niet altijd om de letterlijke tekst van de bijbel maar om de boodschap die er in te vinden is. En dat is dus de boodschap van het Koninkrijk Gods, die in het Oude Testament nog in de vorm van profetieën werd gebracht maar pas door Jezus zelf aan Zijn discipelen werd uitgelegd.
In 1 Petrus 1:10-12 lees ik namelijk: “Naar deze zaligheid hebben gezocht en gevorst de profeten, die van de voor u bestemde genade geprofeteerd hebben, terwijl zij naspeurden, op welke of hoedanige tijd de Geest van Christus in hen doelde, toen Hij vooraf getuigenis gaf van al het lijden, dat over Christus zou komen, en van al de heerlijkheid daarna. Hun werd geopenbaard, dat zij niet zichzelf, maar u dienden met die dingen, welke u thans verkondigd zijn bij monde van hen, die door de Heilige Geest, die van de hemel gezonden is, u het evangelie hebben gebracht, in welke dingen zelfs engelen begeren een blik te slaan”. Zonder de Heilige Geest blijft de bijbel een gesloten boek. In 1 Cor. 2:12-15 schrijft Paulus hierover: “Wij nu hebben niet de geest der wereld ontvangen, maar de Geest uit God, opdat wij zouden weten, wat ons door God in genade geschonken is. Hiervan spreken wij dan ook met woorden, die niet door menselijke wijsheid, maar door de Geest geleerd zijn, zodat wij het geestelijke met het geestelijke vergelijken. Doch een ongeestelijk mens aanvaardt niet hetgeen van de Geest Gods is, want het is hem dwaasheid en hij kan het niet verstaan, omdat het slechts geestelijk te beoordelen is. Maar de geestelijke mens beoordeelt alle dingen, zelf echter wordt hij door niemand beoordeeld”. Wie de Heilige Geest heeft ontvangen en van Hem licht ontvangt over de boodschap van het Koninkrijk Gods is daardoor in staat om dit aan anderen door te geven. Er blijft echter wel een beperking aanwezig als de hoorders zelf geen “geestelijke mensen” zijn. Pas als iemand door bekering en wedergeboorte deel krijgt aan het Koninkrijk Gods gaat er voor hem/haar een andere wereld open.

Ik heb nooit een reden kunnen vinden om te twijfelen aan de historische betrouwbaarheid van de bijbel. Ook al komen bepaalde feiten door de beknopte beschrijving ervan niet helemaal uit de verf. Zoals het gegeven dat er behalve Kaïn en Abel nog meer broers en zussen waren geboren. Want het verhaal van Kaïn en Abel kan heel goed pakweg honderd jaar na de verdrijving uit de Hof van Eden hebben plaatsgevonden. Als we rekening houden met de hoge leeftijden die de mensen toen nog bereikten is het voor de hand liggend dat ze in dat lange leven ook voor veel nageslacht hebben kunnen zorgen. Dat komt in het geslachtsregister in Genesis 5:1 dan ook wel naar voren. En zo kon er ten tijde van de broedermoord op Abel al een behoorlijke bevolking zijn ontstaan.

Tot slot: hoe heilig zijn eigenlijk de huisjes die je bedoelt? Als er uiteindelijk, na je zoektocht naar de waarheid, toch “heilige huisjes” zullen moeten sneuvelen, dan gebeurt dat omdat het helemaal geen heilige, maar onheilige huisjes zullen blijken te zijn en die kun je dan maar beter zo gauw mogelijk tegen de vlakte gooien. Ik ben van nature ook een filosoof en dus een denker. Vandaar dat ik op mijn website nogal grondig te werk ga als ik een onderwerp onder handen neem, waarbij ik desondanks probeer om de teksten niet te lang te laten worden.

Misschien heb ik je met deze antwoorden weer wat zekerheid kunnen geven. Misschien ook niet. Ik hoop in ieder geval dat je er uiteindelijk toch weer uit zult komen.

De doop.

Mijn antwoord:
De uitleg die u geeft over de doop kan ik in de bijbel niet terugvinden. Er is in de bijbel wel degelijk sprake van een volwassen doop in water. De kinderdoop is daarentegen niet bijbels en heeft zelfs een heidense oorsprong. De volwassen doop wordt in het boek Handelingen een aantal malen toegepast, ook op bekeerde niet-Joden. Bijvoorbeeld in Hand. 16:11-33 waar na Paulus' bevrijding uit de gevangenis de heidense gevangenbewaarder zich liet dopen met al de zijnen, in Handelingen 16:33: “En in datzelfde uur van de nacht nam hij hen mede om hun striemen af te wassen, en hij liet zichzelf en al de zijnen terstond dopen”.

In Hand. 19:1-6 legt Paulus het verschil uit tussen de doop van Johannes, die zich nog beperkte tot de Joden, en de doop in de Naam van Jezus: “En terwijl Apollos te Corinthe was, geschiedde het, dat Paulus, na door de bovenlanden gereisd te zijn, te Efeze kwam, en daar enige discipelen vond. En hij zeide tot hen: Hebt gij de Heilige Geest ontvangen, toen gij tot het geloof kwaamt? Doch zij zeiden tot hem: Wij hebben zelfs niet gehoord, dat er een Heilige Geest is. En hij zeide tot hen: Waarin zijt gij dan gedoopt? En zij zeiden: In de doop van Johannes. Maar Paulus zeide: Johannes doopte een doop van bekering en zeide tot het volk, dat zij moesten geloven in Hem, die na hem kwam, dat is in Jezus. En toen zij dit hoorden, lieten zij zich dopen in de naam van de Here Jezus. En toen Paulus hun de handen oplegde, kwam de Heilige Geest over hen, en zij spraken in tongen en profeteerden”. Er is dus wel degelijk een volwassen doop in water en een doop in de Heilige Geest.

De vaak aangehaalde tekst uit 1 Petrus 3:21 wil ik hier ook nog aan toevoegen: “Als tegenbeeld daarvan redt u thans de doop, die niet is een afleggen van lichamelijke onreinheid, maar een bede van een goed geweten tot God, door de opstanding van Jezus Christus”.

In Titus 3:4,5 schrijft Paulus: “Maar toen de goedertierenheid en mensenliefde van onze Heiland [en] God verscheen, heeft Hij, niet om werken der gerechtigheid, die wij zouden gedaan hebben, doch naar zijn ontferming ons gered door het bad der wedergeboorte en der vernieuwing door de Heilige Geest”. Paulus heeft het hier over een ondergedompeld zijn in de wedergeboorte en dat zou je de geestelijke doop kunnen noemen waarvan de doop in water de zichtbare variant is. Die voor de mensen zichtbare (water)doop is dus eigenlijk een voor de mensen zichtbare getuigenis van wat er binnenin ons is gebeurd, en dat is de wedergeboorte.

Verder zou ik u willen verwijzen naar deze pagina: www.rhemaprint.nl/boeken_opmaak/doop/doop-b.html waar ook veel informatie is te vinden over de doop in water.
Tot slot hoop ik dat ik uw vraag naar tevredenheid heb kunnen beantwoorden.

Theoloog noch predikant.

Mijn antwoord:
Nee, ik ben niets van dit alles. Ik ben dus geen theoloog en geen predikant, ik ben het ook geen van beiden ooit geweest. Ik ben “gewoon” lid geweest van een Volle evangelie gemeente. Dat is dus ook mijn achtergrond. Veel van wat ik heb geschreven werd, en hopelijk wordt, in dat Volle evangelie geloofd. Een aantal jaren geleden is de gemeente waar ik toe behoorde ter ziele gegaan, door toedoen van een aantal “broeders” die zelf een beter evangelie meenden te verkondigen dan er in de bijbel staat. En dat is met heel wat ellendige toestanden gepaard gegaan waardoor ik er niet meer toe kon komen om me weer opnieuw bij een vergelijkbare gemeente aan te sluiten. Sindsdien ben ik het zicht wat kwijt geraakt op wat er in de diverse Volle evangeliegemeenten in Nederland wordt geloofd. In grote lijnen ben ik daar trouwens wel van op de hoogte en daar heb ik op mijn website hier en daar dan ook aandacht aan besteed. Zoals in “Het raadsel van Jahweh” en in “Het kruis gepasseerd”.

Het kan inderdaad kloppen dat “mijn” opvattingen weinig bekend zijn want ondanks wat er allemaal mis is gegaan in het toenmalige Volle evangelie, sluit de boodschap die er werd gebracht nog altijd het beste aan bij wat ik in de bijbel vind. In tegenstelling tot de traditionele kerken waar die boodschap over het algemeen niet bekend is of men wil er helemaal niets van weten. Waarom zou een mens God dan überhaupt nog lastig moeten vallen met al die religieuze fratsen als men het evangelie van Jezus niet wil aanvaarden zoals dat in de bijbel is te vinden, vraag ik mij dan wel eens af. Dus, zo in de geest van: “Wat noemt gij Mij Here, Here, en doet niet wat Ik zeg?” (Lucas 6:46).

Er zijn van mij geen boeken uitgegeven en dat zal waarschijnlijk in de naaste toekomst ook niet gebeuren. Ik vind het middel Internet voor mijn teksten een ideale manier om er anderen mee te bereiken en het past ook beter in deze moderne tijd. Als mensen het geschrevene toch op papier willen hebben kunnen en mogen ze dat gewoon printen.

Het is uiteraard niet mijn bedoeling de mensen die ik hier en daar jakhalzen noem al bij voorbaat te bestempelen als de voor eeuwig verdoemden. Ik weet echter wel uit bittere ervaring wat voor een felle vijandigheid er bij mensen aanwezig kan zijn tegenover het Koninkrijk Gods. Omdat het niet mijn gewoonte is om daar omheen te draaien druk ik me wel eens sterk uit om over mijn conclusies geen twijfel te laten bestaan. Jezus leerde ons desondanks om onze vijanden lief te hebben en daarom is het vanzelfsprekend dat we deze vijandigen niet bij voorbaat al afschrijven. Als we het op ons hart krijgen is het goed om voor dit soort mensen te bidden maar we moeten de realiteit niet uit het oog verliezen en die is dat deze “jakhalzen” met al hun huichelarij het Koninkrijk Gods in de weg staan en dat is een zeer kwalijke zaak. Als we in geheel Matth. 23 lezen hoe Jezus afrekende met de leer van de Farizeeën en hun soortgenoten dan moet het ons duidelijk kunnen zijn dat duidelijke taal uiten nog niet hetzelfde is als haatdragend zijn. Ook over bijvoorbeeld koning Herodes was Jezus heel duidelijk in Lucas 13:32: “En Hij zeide tot hen: Gaat heen en zegt die vos(!!): Zie, Ik drijf boze geesten uit en volbreng genezingen, heden en morgen, en op de derde dag ben ik gereed”.

Jacob Lorber.

Mijn antwoord:
Mijn eigen achtergrond is het Volle Evangelie. Op een paar plaatsen op mijn website heb ik dat terloops even genoemd. Maar erg belangrijk is dat niet want hoe men zichzelf ook maar pleegt te noemen, het gaat er toch in de eerste plaats om dat de bijbelse boodschap wordt geloofd en waar daarvan wordt afgeweken heeft de “religie” die er dan nog overblijft geen waarde meer, ongeacht of dit dan nog “volle evangelie” heet of niet. Mijn eigen ervaringen in dat volle evangelie zijn ook niet bepaald positief te noemen en dat heeft er mede toe geleid dat ik met deze website ben begonnen. Ook al was dat niet mijn belangrijkste drijfveer. Er zijn door nogal wat “bijbelleraars” in dat volle evangelie en daarbuiten struikelblokken gelegd op de weg van de vaak nietsvermoedende gemeenteleden. Via de website heb ik nu dus een gelegenheid gekregen om daar aandacht aan te besteden.

Wat betreft je vraag over de leer van Lorber: de naam was me wel bekend maar omdat ik er verder nooit kennis van heb genomen heb ik maar eens een aantal websites bezocht met informatie over de persoon Jacob Lorber. Alhoewel ik niet gauw mijn conclusies baseer op wat men over een bepaald onderwerp schrijft kwam ik in dit geval toch wel tot de conclusie dat men het “herziene evangelie” van Jacob Lorber maar beter kan negeren, inclusief alles wat deze man over de alverzoening heeft geschreven. Er zijn bovendien nogal eens “profeten” geweest die op een zelfde manier informatie ontvingen van een geest die zich voordeed als Jezus Christus en die vervolgens een ander evangelie verkondigde dan de bijbel ons leert. Dat doet me denken aan wat Paulus hierover schreef in Galaten 1:8: “Maar ook al zouden wij, of een engel uit de hemel, u een evangelie verkondigen, afwijkend van hetgeen wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt!”

Bloed geven?

Mijn antwoord:
Vanwege allerlei onverwachte bezigheden die (weer eens) veel van mijn tijd opeisten heeft een antwoord op je vraag even op zich laten wachten. Wat je vraag betreft: de bijbel geeft daar geen rechtstreeks antwoord op. Er zijn trouwens in onze hedendaagse, moderne maatschappij vele zaken waarop de bijbel, zoals te verwachten was van een boek dat al minstens 2000 jaar oud is, geen rechtstreeks antwoord geeft. We lezen er bijvoorbeeld ook niet in dat we ons achter het stuur van een auto met respect voor het leven van andere weggebruikers moeten gedragen en ons aan de opgelegde snelheidsbeperkingen moeten houden in verband met de verkeersveiligheid.

Maar in feite is het ook niet nodig dat de bijbel ons over al dit soort zaken informeert want waar de bijbel wel over spreekt is het principe dat de mens zich hoort te gedragen naar de maatstaven van de schepper. En dat zijn eeuwige maatstaven die in alle tijden toegepast kunnen worden. Het evangelie van Jezus leert de mens rekening te houden met de belangen van anderen, volgens het principe dat de liefde zichzelf niet zoekt (1 Corinthe 13). De bijbel leert ons ook om een directe relatie te hebben met God en van daaruit te leven naar Zijn richtlijnen voor ons leven. Waarbij we moeten leren om naar de stem van ons geweten te luisteren en naar de aanwijzingen die de Heilige Geest ons geeft, ook met betrekking tot alle vraagstukken die in een moderne maatschappij op ons af kunnen komen. Vanuit de wijsheid die we op die manier van God mogen ontvangen kunnen we voor onszelf ook beoordelen hoe te handelen in bepaalde situaties.
Dus terugkomend op je vraag: ik kan in de bijbel geen direct ja of nee op je vraag vinden maar rekening houdend met wat de bijbel wel leert is mijn persoonlijke overtuiging dat als wij voor onszelf weten dat datgene wat wij doen ook gedaan wordt uit bewogenheid voor de ander, dit beantwoordt aan wat Jezus ons in zijn evangelie heeft geleerd. En als wij in bepaalde zaken in wijsheid tekort schieten mogen we ons daarmee steeds weer tot God keren met de vraag om ons de juiste wijsheid te geven. Dat lees ik bijvoorbeeld ook in de bijbel in Jacobus 1:5: “Indien echter iemand van u in wijsheid te kort schiet, dan bidde hij God daarom, die aan allen geeft, eenvoudigweg en zonder verwijt; en zij zal hem gegeven worden”.

Dus wat voor vraagstuk er ook op ons afkomt in het leven: als onze persoonlijke relatie met God in orde is zitten wij nooit om wijsheid verlegen en zullen we telkens weer de juiste beslissingen kunnen nemen. Het lijkt me dus het beste dat je deze vraag, en alle andere vragen in het leven, samen met God oplost en dan kom je er altijd wel weer uit, zelfs al geeft de bijbel er geen rechtstreeks antwoord op.